Jambo!

Jup, daarmee ga ik echt al m’n verhalen beginnen. Ik zie het anders al gebeuren: Rianne die bij elk verhaal eerst een kwartier naar een leeg scherm zit te staren en een originele openingsgroet/-zin probeert te verzinnen. Die tijd kan ik vast nuttiger besteden, vandaar dus maar elke keer 'Jambo!'

In dit verhaal zoals beloofd wat meer over alle voorbereidingen. Eens kijken of ik nog een beetje weet wat ik allemaal al heb gedaan ;)

Het echte voorbereiden begon in april. Toen had ik namelijk (na veel op internet te hebben gezocht, naar de infodag vrijwilligerswerk buitenland te zijn geweest en gepraat te hebben met ex-vrijwilligers) gekozen voor Doingoood en het project Agape Ministries. Nadat ik me had aangemeld moest ik meteen op zoek naar vliegtickets en een VOG aanvragen bij justitie. De zoektocht naar vliegtickets en daarbij een goede annuleringsverzekering nam wel even wat tijd in beslag, maar was gelukkig niet erg om te doen. Een VOG = Verklaring Omtrent Gedrag heb ik nodig omdat ik ga werken met kinderen en het houdt in dat ik geen ernstige misdaden o.i.d. heb gepleegd. Bij Doingoood weten ze nu dus zeker dat ik geen pedofiel ben ;)

Na die twee dingen geregeld te hebben, kreeg ik het aardig druk omdat de eindexamens in mei begonnen. Tegelijkertijd met de voorbereiding daarvan ben ik ook gaan zoeken naar een goede reisverzekering en een verblijfplaats voor de laatste zes weken in Afrika. Gelukkig hielpen m’n vader en m’n tante me hierbij en is het allebei aardig snel gelukt.

In juni hoorde ik toen dat ik geslaagd was (jeeeeejj) en stond er dus niets meer in de weg voor het grote avontuur. Ik gaf een geslaagd-feestje, haalde m’n eerste drie inentingen en ging naar de voorbereidingstraining van stichting Muses. Die stichting zorgt voor trainingen voor vrijwilligers van verschillende organisaties en daarmee proberen ze de impact van de vrijwilligers bij hun projecten te vergroten. Op de training ging het over cultuurverschillen, dingen die je tegen kan komen en hoe daar mee om te gaan, handige dingen om voor te bereiden, hechtingsstoornissen, aids en nog veel meer. Heel handig en gezellig met de andere vrijwilligers!

In juli had ik eindelijk al m’n inentingen gehad (het waren er acht geloof ik) en ben ik nog naar een spreekuur over malaria geweest. Want: voor vijf maanden lang elke dag malariapillen slikken en daar heel erg veel geld voor betalen of niet slikken (en dus niets betalen) en het risico lopen om malaria te krijgen? Das een goeie vraag.. Ik ga nu iets doen wat ertussenin zit: ik ga in het begin pillen slikken en als ik m’n draai heb gevonden (en weet hoe ik in het ziekenhuis kom

Verder heb ik in juli ook nog m’n blog en sponsorpagina aangemaakt (en er vervolgens een maand niks mee gedaan), een paspoort gescoord en twee mooie koffers geshopt :) Sinds ik wist dat ik naar Afrika zou gaan, heb ik ook een aantal van die luchtige lange broeken (sommige mensen noemen het harembroeken) en nog meer zomerse kleren gekocht. Leuk om te bedenken dat ik de herfst en het begin van de winter mis en in plaats daarvan lekker zon en temperaturen rond de 25-30 °C heb. Na een aantal hete dagen denk ik daar trouwens misschien wel anders over.. maarja.

Dan, de vakantie. Daarin heb ik ook niet stil gezeten. Afgelopen maanden heb ik zo af en toe contact gehad met Doingoood en tijdens onze vakantie in Frankrijk (half juli-half augustus) en daarna heb ik ook al wat contact gehad met de andere meiden die tegelijk met mij in Kampala vrijwilligerswerk doen. Na onze vakantie, afgelopen anderhalve week, ben ik druk geweest met deze blog + m’n sponsorpagina, heb ik mijn rijbewijs gehaald (jeeeeejjj) en heb ik ook heel veel afgesproken met al mijn vrienden die morgen alweer gaan beginnen met studeren op allemaal verschillende plekken in Nederland (succes lieve leuke studentjes!)

Komende week ga ik beginnen met een grote schoonmaak op mijn kamer, nog allerlei laatste dingetjes regelen en misschien zelfs al een beetje beginnen met spullen pakken voor Afrika.

Ik begin er steeds meer zin in te krijgen, maar toch ook steeds zenuwachtiger te worden nu. aaaaahhhhh.

Veel liefs,

Rianne