Jambo!

Weer een verhaal vanuit Afrika :) Ik ben ondertussen al goed aan het wennen hier, heb nu al een ‘echte werkdag’ achter de rug en merk dat ik al niet meer helemaal up-to-date ben wat Nederland en ander nieuws betreft. Het ritme en het leven is hier toch echt heel anders.

Vanochtend ben ik om half 9 met Jennita naar het drop-in center gegaan. Omdat het nog even wennen is voor mij, liep ik vooral met haar mee. We hebben broodjes gekocht als ontbijt voor de jongens, zodat ze al om 9 uur komen en de lessen en het knutselen ook meedoen. Het is echt een ‘drop-in’ center, dus de straatjongens kunnen komen en gaan. Ze waren er vaak vooral voor de lunch, dus Jennita is met het ontbijt-plan gekomen en ik kan straks kijken of het ook echt goed doorgezet wordt. Vandaag werkte het in elk geval, want er waren ’s ochtends al 20-25 kinderen. Ze zijn trouwens tussen de 6 en 16 jaar, denk ik.

Na het ontbijt was het tijd voor les. Omdat ze veel verschillende niveaus hebben, werd de groep opgesplitst. Ik heb met de twee jongste jochies ‘numbers’ gedaan. 1 t/m 12 herkennen en zelf leren schrijven. Met de ene, Johnson, ging het aardig goed, maar de ander, Robert, kon nog niet zo goed schrijven en kende de getallen ook nog niet heel goed. Lastig, maar alsnog leuk om te doen.

Naast les is er ook crafts time. Ik heb geprobeerd om ze allemaal dieren te laten tekenen, zodat alles bij elkaar een dierentuin zou worden. Niet helemaal gelukt ;) Het is nog een beetje een ongeregeld zooitje, ze zijn heel druk en praten eigenlijk de hele tijd Luganda. Sommige jongens konden wel echt heel goed tekenen en die hebben wel wat moois gemaakt. Zou ik ze echt niet na kunnen doen.

Rond lunchtijd gingen Jennita en ik richting het boys home. Innocent, de begeleidster in het drop-in center, heeft toen vaste boda-chauffeurs voor ons geregeld, waarmee we fijn elke dag mee kunnen rijden voor een goede prijs.

In het boys home is het nog steeds vakantie. Die hebben ze maar gewoon een week verlengd. De jongens verveelden zich duidelijk wel een beetje. Ik heb met eentje, Patrice (geloof ik), even gevoetbald. Ezelen (voor degene die dat kennen). Daarna kregen we lunch. Jennita kwam met het plan om een soort estafette te verzinnen en dat hebben we toen gedaan met de jongens. Ook nog even stand-in-de-mand (dat hadden ze blijkbaar al geleerd van Nederlandse vrijwilligers) gedaan en toen was het alweer tijd om te gaan. Onze boda’s waren ruim een half uur te laat. Tja, welkom in Afrika.

Terug bij huis bijna gelijk doorgegaan naar het ICU guest house. Dat is dicht bij ons huis, heeft een Nederlandse eigenaar en daar mogen we wat gaan drinken en gebruik maken van de gratis wifi (jeeeeej). Voor de duidelijkheid: ik heb in het Doingoood huis wel internet, maar dat gaat via een speciale usb-stick met simkaart erin en ik betaal dan voor alle MB’s internet die ik gebruik. Van de gratis wifi in het guest house heb ik dus meteen goed gebruik gemaakt en even geskyped met thuis :)

Daarna bij kraampjes wat groente gekocht en ’s avonds hebben we omelet met groente gegeten. Nu weer lekker op de bank. Ik ben nog wakker omdat er zo nog een nieuwe vrijwilliger bijkomt. De achtste, dus dan zit het huis wel echt vol.

Ik heb vandaag aardig wat foto’s gemaakt, dus als ik een keer met m’n laptop bij de wifi ben, zal ik jullie ook eens even laten zien hoe het er allemaal uitziet. Morgen gaan we al wel weer naar het guest house, maar dat is voor de barbecue-avond daar. Heerlijk weer even wat vlees eten :) Denk dus niet dat ik daar dan met m’n laptop ga zitten.. Maar, foto’s komen eraan! Beloofd.

Veel liefs,

Rianne