Jambo!

Ik ga jullie vertellen over afgelopen weekend, want het was geweldig! Sommigen van jullie hebben misschien ook al foto’s voorbij zien komen op Facebook. Nu hier dan eindelijk het verhaal erbij. Voor degenen die nog niet weten waar ik het over heb: met Joyce en Lianne (twee huisgenootjes/mede-vrijwilligers) ben ik dit weekend naar Jinja geweest om te raften op de Nijl :)

Zaterdagochtend sprongen we om half 7 achterop de boda richting Oasis Mall, een groot winkelcentrum. Daar werden we opgehaald door de shuttlebus Kampala-Jinja van Nile River Explorers, het bedrijf dat ons weekendje Jinja+raften regelde. Tijdens de heerlijke hobbel-de-bobbel-rit die ongeveer twee uur duurde, heb ik lekker uit het raam zitten kijken. Het was heel fijn om even uit het altijd drukke Kampala te zijn en de mooie natuur te zien.

In Jinja kregen we met de hele groep die zou gaan raften (zo’n 40 mensen) ontbijt en de safety-uitleg. Dat was al een belevenis op zich. Alle doodenge ‘what-if’-momenten werden besproken. Gelukkig dan weer wel door een grappige Afrikaan. Na de uitleg werden we met zwemvesten en helmen weer in bussen geladen voor hobbel-de-bobbel-rit nummer twee. Onderweg waren er gelukkig genoeg leuke ‘bye mzungu’-roepende kindjes om naar te zwaaien. Heel wat gehobbel later waren we eindelijk bij het beginpunt van de 25 km lange tocht over de Nijl.

We belandden samen met vier Belgen in de boot bij guide (gids/instructeur) Josh. Als eerste kregen we op rustig water nog allerlei uitleg en instructies. Daarna volgde een keer proef-omslaan en werd de boot nog even wat meer opgepompt. Toen gingen we richting de eerste rapid (stroomversnelling) en was er geen weg meer terug. Niet dat ik dat wilde; ik had er super veel zin in!

Het raften was echt fantastisch. Er waren 9 rapids (volgens mij) en in 3 rapids zijn we omgeslagen. Best wel een beetje eng als je daar in dat kolkende water drijft in je zwemvestje, grote golven over je heen krijgt en niet kan ademhalen zonder water binnen te krijgen. Maar, adrenaline genoeg, waardoor ik het na elke rapid weer helemaal leuk vond en al uitkeek naar de volgende. Tussen de rapids in zaten stukken met rustig water. Op die stukken konden we ons insmeren (helaas helaas, toch m’n bovenbenen een beetje verbrand), van de natuur genieten, bijkletsen en ook kregen we water, koekjes en verse ananas vanuit de safety-boot. Genieten!

Na het raften stond er lekker eten met een biertje of soda (frisdrank) op ons te wachten. Daarna begonnen we uitgeput aan hobbel-de-bobbel-rit nummer drie. In het donker kwamen we aan in het River Camp, waar onze spullen ook heen waren gebracht. Met z’n drieën (Joyce, Lianne en ik) hadden we daar een kamertje. ’s Avonds hebben we nog lekker wat gedronken (met uitzicht op de Nijl!) en een beetje gesocialized met drie Afrikanen.

De volgende dag hebben we heerlijk ontbeten (het uitzicht was nog beter toen het licht was!) en tot ’s middags lekker gerelaxed. Af en toe kwam er even een aapje kijkje, super leuk! Toen was het alweer tijd om onze spullen te pakken en een boda te nemen naar de vertrekplek van de shuttlebus terug naar Kampala. Die boda-rit was echt heel, heel eng. Het had ’s nachts geregend, de weg was onverhard en zat helemaal vol kuilen, mijn boda reed echt heel erg hard en ik had m’n helm niet op omdat we die niet meehadden. We waren juist zo blij dat we het raften overleefd hadden en dan zou dit toch wel een heel stom einde zijn ;) Gelukkig ben ik nog helemaal heel!

De terugweg naar Kampala was niet zo heel chill. Het was weer een (ja daar komt ‘ie weer) hobbel-de-bobbel-rit en het duurde eeuwig. We hebben eerst in Jinja een uur omgereden en ’s avonds stonden we in Kampala in de file. Eenmaal thuis was alles gelukkig snel vergeten, want we konden eindelijk de foto’s van het raften kijken op onze laptops! Ik heb een selectie hier in een fotoalbum gezet en de drie mooiste ga ik hieronder plaatsen om dit verhaal mooi af te sluiten :)

Veel liefs,

Rianne