Jambo!

2 maanden en 6 dagen geleden is het alweer, de dag dat ik vertrok. De tijd gaat zo snel! Nu ik hier al zo lang zit en echt een (Afrikaans) ritme heb opgebouwd, lijkt het me leuk om eens een normale werkdag voor jullie te beschrijven. Dan wordt het voor jullie misschien ook iets duidelijker hoe mijn leven er hier nu aan toe gaat :)

Elke ochtend word ik tussen half 7 en 7 uur wakker. Het is dan al licht en de vogels fluiten. Jammer genoeg iets minder lieflijk dan in Nederland. Het klinkt alsof ze alle mogelijke geluiden die ze kunnen maken in één keer achter elkaar en zo hard mogelijk willen laten horen. Soms zit er ook eentje heel hard met zijn snavel tegen het raam te tikken. Onze ramen spiegelen aan de buitenkant en blijkbaar vinden die vogels hun spiegelbeeld heel interessant ;) Op ons compound loopt ook een haan los rond die ’s ochtends (en de rest van de dag ook trouwens) lekker loopt te kukelen.

Ik ga meestal rond kwart over 7 m’n bed uit en stop dan snel brood in de broodrooster. We bewaren altijd al ons brood in de vriezer, dus de broodrooster is onze beste vriend. Als de stroom het ’s ochtends niet doet (komt gelukkig niet vaak voor), moet je dus creatief zijn om je brood te ontdooien of gewoon wat anders eten. Tijdens mijn ontbijt lees ik altijd lekker in een van de boeken in het huis hier.

Ik zorg daarna dat ik om kwart over 8 of om kwart voor 9 klaar ben voor vertrek. In het begin ging ik altijd om kwart voor 9 weg om met een boda naar het drop-in center te gaan. Sinds 2-3 weken ga ik nu ook vaak lopen. Ik vertrek dan om kwart over 8 naar het ICU guest house bij ons in de buurt. Daar staat Moses, soms alleen en soms samen met Innocent, me dan op te wachten. Samen lopen we dan via kleine, rustige paadjes naar het drop-in center. Omdat ik toch vroeg wakker ben vind ik het wel lekker om ’s ochtends te lopen.

Op het drop-in center krijgen de jongens tussen 9 en 10 uur ontbijt. In dat uurtje praten/hangen/grappen we meestal ook wat met de jongens. Als ze voetballen, zitten we lekker te kijken. Om 10 uur is het dan tijd voor een uurtje les. Op dit moment geeft Philip de wat gevorderdere jongens les, Ariane de analfabeten en Innocent de rest. Ik geef Moses apart les. Eerst had ik ook nog Steven en Tommas, maar die zijn er nu niet meer. Steven (19) zit sinds een maand in de gevangenis omdat hij door de politie slapend in een videohall is gevonden en Tommas was het allemaal zat en is teruggegaan de straat op. Heftig. Met Moses doe ik wiskunde, Engels, biologie of… Nederlands! ;) Het liefst wil hij elke dag Nederlands, maar dat leek me toch niet zo nuttig voor hem. Wel heel grappig om hem Nederlands te leren. Ik heb ondertussen ook al wat Luganda geleerd!

Na de les mogen de jongens weer spelen, voetballen, rondrennen, klooien, een spelletje dammen of vechten (voor de lol, zeggen ze zelf) tot ze geroepen worden voor crafts. Ariane en ik bedenken elke dag wat om te knutselen of tekenen. Wel lastig, om elke dag weer wat origineels te doen. Vooral ook omdat het straatjongens blijven, die niet zo veel concentratie hebben en echt niet normaal om kunnen gaan met knutselmateriaal. Ze graaien er vaak naar als een stelletje beesten.

Na crafts hangen we altijd nog wat rond en als de jongens eten krijgen, om 1 uur/half 2, ga ik op een boda naar het boys home. Meestal staat onze lunch daar dan al klaar. Ik eet nu al zo lang elke middag rijst of posho (in water gekookt maismeel) met bonen, dat ik er helemaal aan gewend ben en er meestal ook wel zin in heb. Dat komt waarschijnlijk ook doordat ik ’s ochtends 2 broodjes eet en dan tot de lunch (half 2/2 uur) niks eet. Na de lunch zitten, praten en spelen we wat met de jongens, terwijl we wachten tot de jongens die moeten afwassen klaar zijn. Daarna doen we crafts met ze of spelen we buiten. Voor crafts doen we soms hetzelfde als bij het drop-in en soms wat moeilijkere dingen (want ze kunnen beter met materiaal omgaan en hebben meer concentratie bij het boys home). Buiten doen we stand-in-de-mand, een estafette, voetbal, ballonnentrappertje of iets anders wat we hebben bedacht.

Rond 4/5 uur gaan we meestal weer weg. Het hangt er een beetje vanaf hoe gezellig het is met de jongens en wat voor activiteit we doen. Soms zijn de jongens er snel klaar mee en doen ze liever hun eigen ding en soms vinden ze het heel leuk en is het gezellig om wat langer te blijven. Na het boys home ga ik vaak naar huis, maar soms gaan we ook naar de supermarkt, wat drinken bij café Javas/Prunes of naar het guest house voor wifi. We zorgen altijd dat we voor 7 uur weer thuis zijn, want het is hier elke dag stipt om 7 uur donker. Dan is het niet zo fijn meer om buiten te zijn en het verkeer in op een boda is dan best gevaarlijk. We kunnen ’s avonds natuurlijk nog wel de deur uit, maar dan nemen we een taxi.

Omdat iedereen er om 7 uur altijd wel is, eten we rond die tijd. Heel vaak eten we (een variatie van) groentesalade met heerlijke verse avocado, paprika, tomaat, ui, wortel en aubergine. Verder eten we ook wel eens lasagne, spaghetti, macaroni, aardappels, pannenkoeken of een rolex. En nee, dat laatste is geen horloge! Een rolex is een chapati, een soort pannenkoek van meel, water en zout, opgerold met daarin een omelet met groente. Heel lekker en te koop op elke straathoek ;) ’s Avonds eten we vaak zo simpel omdat iedereen op z’n project al warm en veel luncht.

Na het eten is het vaak tijd om te mailen/facebooken/skypen, te douchen, een blog te schrijven, serie of film te kijken, wat gezelligs te doen met de anderen, crafts & les voor te bereiden of de was te doen. Jaja, ik was al m’n kleren zelf en met de hand! Rond 10 uur ben ik meestal aardig moe en ga ik m’n bedje alweer in. Op naar de volgende dag!

Veel liefs,

Rianne